1970’lerde, laboratuvarda yaşayan arıların ömrü yaklaşık olarak bir aydı. Fakat Scientific Reports mecmuasında yayınlanan yeni bir araştırmaya nazaran, artık laboratuvar arıları en fazla 15 gün yaşıyor. Arılar üzere etrafımız için son derece hayati bir rol oynayan bir tıbbın ömrünün kısalması, uzmanların tasalarını lisana getirmesine neden oldu. Son vakitlerde arı popülasyonunda yaşanan küresel düşüş endişelendiriyor.
Son bulgular, bir araştırma grubunun arıların farklı su çeşitlerinde (deiyonize, tuzlu ve musluk suyu) nasıl beslendiğini araştırırken ortaya çıktı. Arıları yalnızca şeker şurubu yerine farklı su tipleri ile beslemenin ortalama ömürlerini uzattığı tespit edildi. Lakin bu bulgulara katkıda bulunan araştırma sırasında grup, çağdaş bal arısının ömür mühleti ile 1970’lerde belgelenen yaşam süresi arasındaki şaşırtıcı bir fark buldu.
Maryland Üniversitesi’nden bir böcek bilimci ve araştırmanın baş muharriri Anthony Nearman, “Arıları yetişkin olarak ortaya çıkmadan hemen önce koloni yaşamından izole ediyoruz, yani yaşam sürelerini azaltan her şey bu noktadan önce oluyor” dedi.
Bal arıları, tozlaşmadaki rolleri nedeniyle birden fazla ekosistemin ayrılmaz bir kesimi. Tozlaşma, bitkilerin çoğalmasına yardımcı oluyor ve popülasyonların genetik çeşitliliğini koruyor. Nearman, “Bu, genetik bir bileşenin kelam konusu olduğunu düşündürüyor” diyor ve devam ediyor: “Bu hipotez doğruysa, olası bir çözüme de işaret ediyor. Bazı genetik faktörleri izole edebilirsek, o zaman belki daha uzun süre yaşayan bal arıları üretebiliriz.”
Arılar tozlaşma için değer biçilmez; lakin böcekler böcek ilaçları, habitat tahribatı, hastalık ve kuraklık üzere iklim değişikliği ile ilgili faktörler tarafından öldürüyor. Hatta FDA, tüm kolonileri yok eden bakteriyel bir hastalığı engelleyebilmek için üç farklı antibiyotik çeşidi bile üretti.
Arıların laboratuvarlarda tutulmasına yönelik 2000’li yıllarda geliştirilen standartlaştırılmış protokoller nedeniyle hayvanlara daha yeterli laboratuvar muamelesi yapılmasına karşın, böceklerin kısalan hayat mühleti kaygı veriyor. Nearman, “Şartları daha iyi hale getirmiş olmamıza rağmen ölüm oranının ikiye katlanmış olması, şaşırtıcı” diyor.
Ekip bir sonraki adımda, Amerikan bal arılarının hayat müddeti eğilimlerini milletlerarası arı kolonileriyle karşılaştıracak; farklılıklar varsa, belli genetiğin, böcek ilaçlarının yahut patojenlerin tasa verici eğilimi tetikleyip tetiklemediğini araştıracak.
